کلودیا کاردیناله، بازیگر سرشناس ایتالیایی و یکی از نمادهای سینمای پس از جنگ اروپا، در ۸۷ سالگی درگذشت.
به گزارش خبرگزاری فرانسه و رسانههای ایتالیایی، وزیر فرهنگ ایتالیا، الساندرو جولی، روز سهشنبه مرگ او را تأیید کرد.
کاردیناله که در سال ۱۹۳۸ در تونس و در خانوادهای مهاجر از سیسیل به دنیا آمد، پس از برنده شدن در یک مسابقه زیبایی در تونس در سال ۱۹۵۷ وارد دنیای سینما شد و نخستین بار در جشنواره ونیز حضور یافت.
او به دلیل رشد در محیطی سهزبانه، فرانسوی، عربی و گویش سیسیلی، در آغاز فعالیت هنریاش در ایتالیا مجبور بود نقشهایش دوبله شوند.
این ستاره ایتالیایی با فیلمهایی چون «هشت و نیم» فدریکو فلینی و «یوزپلنگ» لوکینو ویسکونتی در سال ۱۹۶۳ به شهرت جهانی رسید و سپس راهی هالیوود شد.
کاردیناله در کنار بازیگرانی چون مارچلو ماسترویانی، آلن دلون، جان وین، ژان-پل بلموندو و برت لنکستر نقشآفرینی کرد و در آثاری چون «پلنگ صورتی» و «روزی روزگاری در غرب» ظاهر شد.
او طی بیش از پنج دهه فعالیت هنری در بیش از ۱۰۰ فیلم بازی کرد و جوایزی از جمله شیر طلایی جشنواره ونیز و خرس طلایی برلیناله را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۲ نیز جایزه یک عمر دستاورد هنری جشنواره برلین به او اهدا شد.
زندگی شخصی کاردیناله با چالشهای زیادی همراه بود. او در جوانی در پی یک رابطه خشونتآمیز صاحب پسری به نام پاتریک شد که تا چند سال او را بهعنوان برادر کوچکترش معرفی میکرد. جداییاش از تهیهکننده ایتالیایی فرانکو کریستالدی و آغاز زندگی مشترک با فیلمساز پاسکوآله اسکوئیتیری نیز موجب شد برای مدتی از سوی بخشی از سینمای ایتالیا طرد شود.
کاردیناله علاوه بر سینما، بر صحنه تئاتر نیز درخشید و در دهههای پایانی زندگیاش در فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی فعال بود. او در سالهای اخیر در تولیداتی چون سریال سوئیسی «Bulle» (۲۰۲۰) و فیلم «جزیره بخشش» (۲۰۲۲) ظاهر شد.
کاردیناله همچنین بهعنوان سفیر یونسکو و از حامیان جنبشهای «میتو» و «تایمز آپ» شناخته میشد و برای آزادی و استقلال زنان فعالیت میکرد. رشیده داتی، وزیر فرهنگ فرانسه، او را «موزهای برای بزرگان و تجسم آزادی، قدرت و ظرافت» توصیف کرد.
این بازیگر کهنهکار در خاطراتش در مورد تنوع نقشهای خود در فیلمها نوشته بود: «بیش از ۱۵۰ زندگی کردهام؛ روسپی، قدیسه، عاشق و هر نوع زنی که تصور کنید. این شگفتانگیز است که بتوانی خودت را بارها تغییر بدهی.»