لودویگ رامستام که اهل سوئد است، زمانی فهمید چیزی در اوکراین تغییر کرده که با درخواست‌های پی‌درپی مردم در خط مقدمِ جبهۀ مقابله با تهاجم روسیه برای دریافت تورهای ماهیگیری بیشتر مواجه شد.
رامستام یکی از بنیان‌گذاران سازمان غیردولتی «عملیات تغییر» است که سال ۲۰۲۲ تورهای مستهلک ماهیگیری را به اوکراین فرستاده بود تا از آن‌ها برای ساخت استتار استفاده شود.
رامستام به رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی گفت: «اما ما نمی‌فهمیدیم [ماجرا چیست]، چون یک محموله ۱۶ متر مکعبی از تور فرستاده بودیم. ساخت این استتار زمان می‌برد، اما آن‌ها باز هم تقاضای تور بیشتر کردند.»
رامستام به‌زودی متوجه شد که این تورها برای مقابله با پهپادهای «دید اول‌شخص» یا همان اف.پی.وی استفاده می‌شوند؛ نوعی پهپاد که متصدی آن از زاویه‌دید خودِ پهپاد، معمولاً از طریق عینک یا نمایشگر مخصوص، آن را هدایت می‌کند.
رامستام می‌گوید از آن زمان، نیاز به تورهای ماهیگیری در اوکراین به یک نیاز «پایان‌ناپذیر» تبدیل شده است، چرا که جنگ عمدتاً به صورت هوایی و با پهپادها انجام می‌شود.
سازمان غیرانتفاعی «عملیات تغییر» و همکارانش حدود ۴۰۰ تُن تور ماهیگیری به اوکراین ارسال کرده‌اند؛ آن هم در زمان تلخی که صنعت ماهیگیری این کشور اسکاندیناوی به‌دلیل تشدید مقررات زیست‌محیطی اتحادیه اروپا، که در سال ۲۰۲۱ به ممنوعیت کامل صید ماهی کاد در دریای بالتیک منجر شد، عملاً متوقف شده است.
برای هزاران ماهیگیر، تورهای ارزشمندی که در برخی موارد از والدین‌شان به ارث رسیده، اگرچه به یادگاری‌هایی گران‌بها اما بلااستفاده تبدیل شده‌اند، اما آن‌ها حالا متقاعد شده‌اند که از این فرصت برای استفاده از این تجهیزات در راستای هدفی استفاده کنند که به آن باور دارند، برای همین تورها را از انبارها بیرون آورده‌اند.
رامستام می‌گوید: «در سوئد حمایت گسترده‌ای از اوکراین صورت می‌گیرد. به‌خاطر همین، بسیاری از این ماهیگیران به‌طور غیرقابل تصوری خوشحال‌اند که می‌توانند این تورها را به خط مقدم اوکراین بفرستند. آن‌ها احساس می‌کنند حالا بخشی از این دفاع هستند.»
این احساس شاید در جزایر آلاند، منطقه‌ای از فنلاند با ساکنان سوئدی‌زبان، قوی‌تر باشد. بسیاری در آن‌جا به اندازه کافی پا به سن گذاشته‌اند که جنگ زمستانی ۱۹۳۹-۱۹۴۰ با کرملین را به خاطر بیاورند؛ زمانی که اتحاد جماهیر شوروی به فنلاند حمله کرد.
مینی رگلاند در این جزیره کار می‌کند و به جمع‌آوری تورهای ماهیگیری برای اوکراین کمک کرده است.
این داوطلب «عملیات تغییر»، زنی در دهۀ ۷۰ زندگی‌اش را به یاد می‌آورد که سال‌ها پس از تهاجم شوروی در ۱۹۳۹ به فنلاند، ترس‌هایش را با او در میان گذاشت.
او می‌گوید: «وقتی هفت یا هشت ساله بودم، معلمم به مدرسه آمد و اعلام کرد روس‌ها دارند می‌آیند! خبر حمله پخش شده بود و همه وحشت کردند. پدرم آن زمان در دریا بود.»
رگلاند اضافه می‌کند این زن «اگرچه ماهیگیری را ادامه نداد، هرگز نتوانست از تورهای پدرش دل بکند. اما حالا، انگار مطمئن بود که پدرش از فرستادن تورها برای چنین هدفی خوشحال می‌شود.»
در اوکراین، تورها یکی از مهم‌ترین عناصر جلوگیری از حملات پهپادهای FPV هستند و تورهای ضدپهپاد «اکنون در همه جاده‌های منطقه دونتسک نصب می‌شوند».
با این حال به گفتۀ ایرینا ریباکووا، مسئول مطبوعاتی تیپ ۹۳ مکانیزه اوکراین، در گفت‌و‌گو با رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی، «تور معجزه نمی‌کند، فقط یکی از عناصر محافظتی در برابر پهپادهاست و ممکن است کار نکند. موارد زیادی بوده که پهپاد از سوراخ تور عبور کرده و منتظر مانده تا خودرو هدفش برسد».
ریباکووا می‌گوید با توجه به اینکه تورهای نایلونی ماهیگیری و تورهای کشاورزی در برابر آتش آسیب‌پذیرند، بهترین جنس ممکن فنس فلزی زنجیره‌ای است، اما «بدیهی است که این نوع فنس گران و نصب آن دشوار است.»
او می‌گوید رفتن به خط مقدم اکنون مستلزم مجموعه‌ای از تاکتیک‌های ضدپهپاد است: سربازان با سرعت رانندگی می‌کنند، دستگاه‌های قوی اخلال الکترونیکی را روشن می‌کنند و چند ناظر مسلح دارند.
«علاوه بر مسلسل، ما شات‌گان داریم و پرتابگرهای تور کوچک به نام پتاژکا (Ptashka) که سربازان به آن لقب “آخرین شانس” داده‌اند.»
رامستام در سوئد در گفت‌و‌گو با رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی می‌گوید «سخاوت ماهیگیران کشورش و فرزندان‌شان مستقیماً جان‌های زیادی را در اوکراین نجات داده است».
«ماشینی بود که تورهای اهدایی روی آن نصب شده بود، و فقط چند روز بعد هدف حمله پهپاد روسی قرار گرفت. این تورها حدود یک متر دورتر از خودرو و روی میله‌های فلزی نصب شده بودند، بنابراین شدت انفجار به‌شدت کاهش یافت و سرنشینان زنده ماندند. آن‌ها در یادداشت تشکری که فرستادند صراحتاً نوشتند که این تورها جانشان را نجات داده است.»
