ثمینه باغچه‌بان، نویسنده و از چهره‌های تأثیرگذار در آموزش و پرورش ناشنوایان در ایران، در ۹۷ سالگی درگذشت.
نوش‌آفرین انصاری، دبیر شورای کتاب کودک، خبر درگذشت او را در روز چهارشنبه ۲۶ شهریور تأیید کرد و گفت مراسم تشییع او یک روز بعد از مقابل مدرسه باغچه‌بان برگزار خواهد شد.
ثمینه باغچه‌بان، متولد ۴ فروردین ۱۳۰۶ در کودکستان «باغچۀ اطفال» تبریز و فرزند جبار باغچه‌بان، سال‌ها در حوزه آموزش کودکان کم‌شنوا و ناشنوا فعالیت کرد و از بنیان‌گذاران مؤسسات آموزشی و فرهنگی در این زمینه بود.
او آثار متعددی برای کودکان و نوجوانان نوشت که از جمله آن‌ها «پل چوبی»، «نوروزها و بادبادک‌ها»، «جم‌جمک برگ خزون» و «آفتاب مهتاب چه رنگه» است. کتاب «روشنگر تاریکی‌ها» دربارهٔ پدرش جبار باغچه‌بان و همچنین ارائه ترانه فولکلوریک «دویدم و دویدم» به همراه نسخه‌ای به زبان اشاره از دیگر کارهای اوست.
بیشتر در این باره: عدم به رسمیت شناختن زبان اشاره، مانع ارتباط ناشنوایان با ادارات در ایرانباغچهبان در دانشسرای عالی زبان انگلیسی خواند و سپس در دانشگاه کلمبیا در آمریکا در رشته آموزش ناشنوایان و گفتاردرمانی تحصیل کرد.
پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۳۲، به تدریس در مدرسه ناشنوایان پرداخت و بعدها مسئولیت‌های متعددی همچون مدیریت آموزشگاه باغچه‌بان، سازمان ملی رفاه ناشنوایان، و تربیت متخصصان شنوایی‌سنجی در دانشگاه ملی را بر عهده گرفت.
او در تدوین کتاب‌های درسی و روش‌های نوین آموزشی نیز نقش مهمی داشت و کتاب «روش تدریس» را بر اساس شیوه پدرش برای سپاه دانش نوشت که در افغانستان و تاجیکستان نیز مورد استفاده قرار گرفت.
ثمینه باغچه‌بان همچنین از سال ۱۳۴۱ با شورای کتاب کودک همکاری کرد.
جبار باغچه‌بان، پدر ثمینه باغچه‌بان، بنیان‌گذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان ایران در تبریز و همچنین اولین مؤلف و ناشر کتاب کودک در ایران بود.