نیکی کریمی، بازیگر و کارگردان سینمای ایران در یک پست اینستاگرامی نوشت: «در اين چند ماه خفقان و ارعاب نگو و ننويس و تلفنهاى ناشناس، گلويم از فريادهاى نزده، خوابهايم پر از بغض و اشک و ابهام از اين برزخى است كه در آن تقلا مىكنیم.»
خانم کریمی در ادامه با اشاره به «ترسهای نهادینهشده» در نسل پس از انقلاب گفت: «ديگر بس است، خسته شدهايم و به جان آمدهايم.»
این سینماگر شناختهشده سینمای ایران در ادامه آورده است: «به كه مىتوان پناه برد از اين همه ظلم و جفا؟ آن هم به مردم مظلوم و ستمديده اين سرزمين كه هيچ وقت حقى مطالبه نكردند؟ و به جوانان اين مرز و بوم كه جوانى نكردند و آيندهاى براى خود متصور نبوده و نيستند؟»
خانم کریمی در پایان گفته است: «حقا كه هراس من، باری، همه از مُردن در سرزمينی است که مزد گورکن از آزادی آدمی افزونتر باشد.»
خانم کریمی در این پست از هشتگهای «اعدام نکنید»، «ترانه علیدوستی»، «جعفر پناهی» و «محمد رسولاف» استفاده کرده است.
انتشار این پست یک روز پس از بازداشت ترانه علیدوستی، بازیگر و چند ماه پس از بازداشت جعفر پناهی و محمد رسولاف، کارگردانان مطرح سینمای ایران صورت گرفته است.
بر اساس گزارشها و تصاویر منتشرشده در شبکههای اجتماعی، پدر ترانهعلیدوستی و شماری از سینماگران صبح روز یکشنبه، ۲۷ آذر برای پیگیری وضعیت این بازیگر بازداشتشده مقابل زندان اوین حضور یافتند.
رخشان بنیاعتماد، پیمان معادی، آزاده صمدی، سحر دولتشاهی، لیلی رشیدی و هنگامه قاضیانی، سعید روستایی ازجمله سینماگرانی بود که در این جمع حضور داشتند. خانم قاضیانی ازجمله بازیگرانی بوده است که در پی انتشار ویدیویی در حمایت از اعتراضات سراسری بازداشت و بعدتر آزاد شد.
خانم علیدوستی روز شنبه،۲۶ آذر بازداشت شد. خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه دلیل بازداشت او را «عدم ارائه اسناد و مستندات در مورد برخی ادعاها» اعلام کرد و افزود که پرونده او در حال تحقیقات تکمیلی است.
ربودهشدن دو دختر از خانههایشان در اکباتان
یک منبع امروز به رادیو فردا گفت دو دختر دانشجو ساعت پنج صبح ۲۴ آذر در حمله مأموران امنیتی به خانههایشان در اکباتان ربوده شدهاند و هیچ خبری از وضعیت هیچکدام و اتهامشان در دست نیست: آناهیتا فرهمند، ۲۶ ساله، دانشجوی کامپیوتر؛ سارا بهزادی، ۲۷ ساله، دانشجوی زبان انگلیسی.
پیگیریهای خانوادههای این دو دختر برای اطلاع از وضعیت آنان بینتیجه بوده و هنوز مشخص نشده مأموران چه نهادی آنا را بازداشت کردهاند و دلیل بازداشت چه بوده است.
شهرک اکباتان در تهران در سه ماه گذشته یکی از کانونهای اعتراضی تهران بوده و مأموران حکومتی بارها شبانه به این شهرک و ساکنان آن حمله کردهاند.
صدها تن از چهرهها و فعالان فرهنگی، ادبی و روشنفکری داخل و خارج کشور، در یک بیانیه درباره سرکوب اعتراضات، اعدام معترضان را «قتل سازمانیافتۀ حکومتی» خواندهاند.
امضاکنندگان این بیانیه با اشاره به گذشت نزدیک به سه ماه از آغاز «جنبش زن زندگی آزادی» و اعدام دو تن از معترضان بهعنوان «خشنترین حربه» برای سرکوب اعلام کردهاند: «حاکمیتی که فقدان مشروعیت خود را با توسل به تهدید و ارعاب و اعدام لاپوشانی میکند، خیلی زود نظارهگر فروریختن پایههای قدرت خویش خواهد بود.»
در این بیانیه همچنین آمده است: «یگانه مصداق حقیقی محاربه و سلب امنیت و آرامش مردمان همان حاکمانی هستند که مزدوران آشکار و پنهان خود را با اسلحه به خیابان میفرستند تا بزنند و بکشند و مرعوب سازند.»
آتشنشانان در تبریز روز یکشنبه، ۲۷ آذر در اعتراض به وضعیت حقوق و مزایای خود، بازنگری در پرداختها و یکسانسازی حقوق با در نظر گرفتن سختیهای این شغل، مقابل ساختمان شورای شهر تجمع اعتراضی برگزار کردند.
وجیهه پری زنگنه، تصویرگر و هنرمند اصفهانی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد.
این هنرمند، نهم مهر همزمان با اعتراضات سراسری پس از کشته شدن مهسا امینی بازداشت شد. خانم زنگنه این جمله علی خامنهای که گفته بود «باید خون گریست بر جامعه اسلامی که حتی احتمال کسی مثل بنده در آن مطرح شود» را بر روی لباس خود «گلدوزی» کرده بود. این اقدام هنری-اعتراضی، بهعنوان یکی از اتهامات او عنوان شده است.
بر اساس برخی گزارشها، ترانه علیدوستی، بازیگر بازداشتشده در یک تماس تلفنی کوتاه با پدرش از حضور خود در بند ٢٠٩ زندان اوين خبر داده و از او خواسته است تا داروهایش را به زندان تحویل دهد.
خانم علیدوستی، روز شنبه، ۲۶ آذر در تهران بازداشت شد. خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضائیه دلیل بازداشت این بازیگر را «عدم ارائه اسناد و مستندات در مورد برخی ادعاها» اعلام کرد و افزود که پرونده او در حال تحقیقات تکمیلی است.
شماری از سینماگران برای پیگیری وضعیت او روز یکشنبه در مقابل زندان اوین حضور پیدا کردند.
محسن برهانی، حقوقدان و استاد دانشگاه تهران که از منتقدان سرشناس اعدام محسن شکاری بهاتهام محاربه است، هفت اشکال مهم پرونده این معترض را برشمرده و گفته اعدام او مصداق «سفک دماء بهناحق (خون ناحق)» است.
آقای برهانی در یادداشتی که در اینستاگرامش منتشر کرد، ضمن برشمردن ایرادهای پرونده تأکید کرده «اگر تنها یک مورد از این موارد هفتگانه اثبات شود و یا حتی اگر تردید در یک مورد هم محقق شود، نمیتوان شخص را محارب دانست.»
عبدالله نوری، تصمیمهای خامنهای را عامل نارضایتیها در ایران دانست
عبدالله نوری، وزیر پیشین کشور، در بیانیهای درباره اعتراضات جاری در ایران، از جایگاه رهبر در قانون اساسی انتقاد کرد و تصمیمگیریهای رهبر را عامل نارضایتیها در کشور دانست.
او در بخشی از این بیانیه نوشت: «به دلیل جایگاه برتر و کانونی رهبر نظام در ساختار قدرت، نظر و منویات رهبری ملاک بسیاری از تصمیمگیریها و عملکردها قرار میگیرد.»
این چهره جریان سیاسی اصلاحطلب، با تاکید بر این که کشور اکنون در یک «بنبست» گرفتار شده، افزود: «حال، این مردم معترض، منتقد، رنجدیده و گرفتار در مصائب اقتصادی و معیشتی چگونه مخالفت خود را با خطمشی و سیاستهایی که نظرات و تصمیمات رهبری نظام را در آن دخیل میدانند، اعلام کنند؟»
او همچنین از طرفداران علی خامنهای انتقاد کرد و نوشت: «آنان که روند فعلی را با استناد به اختیارات رهبر در قانون اساسی توجیه میکنند، با این پرسش جدی روبرویند که اگر اکثریت مردم خواهان تغییرات بنیادی در قانون اساسی و شکل حکمرانی باشند چه باید بکنند؟»
در هفتههای اخیر مولوی عبدالحمید، روحانی پرنفوذ اهل سنت زاهدان و همچنین جمعی از روحانیون اهل سنت کردستان نیز خواستار برگزاری یک همهپرسی شده بودند، اما مقامهای جمهوری اسلامی آن را رد کردند.
تاکید بر نقش خامنهای در بحران سیاسی موجود در ایران، در حالی است که برخی از هنرمندان نیز مستقیما از خامنهای انتقاد کردهاند. دانشجویان معترض نیز در اعتراضات دانشجویی شعارهایی را علیه خامنهای سر دادند.
هشدار سعید اقبالی از داخل زندان: خیابانها را خالی کنید، همه را اعدام میکنند
سعید اقبالی فعال مدنی محبوس در زندان رجاییشهر کرج، در پیامی که از زندان ارسال کرده، هشدار میدهد که اگر خیابانهای شهرها از معترضان خالی شود، حکومت همه معترضانی را که به اعدام محکوم کرده، به پای چوبه دار میفرستد.
آقای اقبالی در این فایل صوتی میگوید در روزهای اخیر مسئولان زندان معترضانی که حکم اعدام گرفتهاند، مثل محمد قبادی و ماهان صدرات را بین بندهای زندان و سلولهای انفرادی پیش از اعدام، جابهجا میکنند.
او تاکید میکند که این جابهجاییها چنان فشار روانی و ترسی را بر این زندانیان وارد میکند که «فرقی با اعدام ندارد».