آمنه‌سادات ذبیح‌پور به حضور در جلسه بعدی دادگاه سپیده قلیان «ملزم شد»

امیرسالار داودی، وکیل زندانی، برنده جایزه بین‌المللی و حقوق بشری لودیک تراریو شد و همسرش به نیابت از او این جایزه را دریافت کرد.

طناز کلاهچیان، وکیل دادگستری و همسر آقای داودی، در مراسمی که روز جمعه برای اهدای این جایزه در آمستردام پایتخت هلند برگزار شد، پیام او را برای حاضران خواند.

در این پیام که در زندان نوشته شده، آمده است: «وضعیت حقوق بشر در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی وضعیتی اسفناک و غیر قابل دفاع است.»

آقای داودی در پیام خود خطاب به برگزارکنندگان این جایزه افزود: «در حال اگر چه شما من را شایسته دریافت این تقدیر ارزشمند دانسته‌اید، لیکن نمی‌توانم فراموش کنم که بسیاری از فعالان حقوق بشر و در راس آنها وکلای معتمد سال‌هاست که در راستای دفاع همه جانبه از حقوق بشر در ایران از همه داشته‌های خود بهره می‌برند بی آنکه توقعی داشته باشند و یا لزوماً نامی از آنها باشد.»

او تاکید کرد: «امیدوارم محبوس شدن فعالان حقوق بشر و خصوصاً وکلای دادگستری تنها دلیل دیده‌شدن فعالیت‌ها و زحمات بی‌دریغشان نباشد.»

این وکیل زندانی همچنین با اشاره به اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی»، جایزه خود را «به زنان و دختران شجاع» ایران و همچنین همسر و دخترش اهدا کرد.

از سال ۱۹۸۴، «جایزه بین‌المللی حقوق بشر - لودویک تراریو» به «وکیلی که دفاع از حقوق بشر را مجسم کرده» اعطا می‌شود.

امیرسالار داودی که سابقه وکالت شماری از پرونده‌های زندانیان سیاسی از جمله سهیل عربی، زینب جلالیان و سعید شیرزاد را بر عهده داشته، سال ۱۳۹۸ به ۳۰ سال حبس و ۱۱۱ ضربه شلاق محکوم شد.

در پی اعتراض آقای داودی، این حکم در دیوان عالی کشور نقض شد، اما شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، بار دیگر حکم ۳۰ سال حبس او را تأیید کرد.

با استناد به ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، از ۳۰ سال محکومیت، ۱۵ سال زندان در مورد آقای امیرسالار داودی قابل اجراست.

این فعال حقوق بشر پس از حدود ۲ سال و ۷ ماه زندان، مدتی به‌طور موقت از زندان آزاد شده بود، اما تیر پارسال دوباره راهی زندان شد.

عفو بین‌الملل با هشدار در مورد خطر «جدی» اعدام «قریب‌الوقوع» محمد قبادلو، از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ایران، در نامه‌ای سرگشاده به رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی خواهان لغو فوری حکم صادر شده در پروندۀ این جوان ۲۲ ساله شد.

این سازمان حقوق بشری روز جمعه ۲۶ خرداد خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای یادآور شد که حق محمد قبادلو برای محاکمه عادلانه سلب شده، در مرحله بازجویی‌های اولیه از دسترسی به وکیل محروم مانده، هدف اذیت و آزار جسمی قرار گرفته و «مکرراً کتک خورده است».

این نامه می‌افزاید صدور «دو بار حکم اعدام» در پروندۀ این جوان ۲۲ ساله در شرایطی صورت گرفته که او از بیماری «دو قطبی» رنج می‌برد و در دوران بازداشت و بازجویی از دسترسی به داروهایش محروم مانده تا «وادار به اعتراف شود».

در این نامه آمده است حکم اعدام نیز در نتیجه دو محاکمه کوتاه و بدون برخورداری از حق دسترسی به وکیل انتخابی علیه محمد قبادلو صادر شده است.

گلشیفته فراهانی، بازیگر ایرانی ساکن پاریس، در گفت‌وگو با یک نشریه فرانسوی درباره وضعیت ائتلاف شکل‌گرفته میان گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی در جریان اعتراضات سراسری ایران گفت که «چیز زیادی از ائتلاف باقی نمانده است».

خانم فراهانی در گفت‌وگو با «مادام فیگارو»، ضمیمه هفتگی زنان روزنامه فیگارو، گفت: «ما در فارسی کلمه‌ای داریم که به معنای "صدای مشترک" است. به این معناست که ما یک صدا علیه رژیم اسلامی داشتیم.»

او افزود: «اما الان همه دارند از هم فاصله می‌گیرند و دور می‌شوند، حکومت ایران در جدا کردن خیلی تواناست.»

ایده تدوین یک منشور همبستگی میان گروه‌های اپوزیسیون جمهوری اسلامی، اولین‌بار در نشست «آینده جنبش دموکراسی ایران» مطرح شد.

این نشست در روز ۲۱ بهمن پارسال با حضور فیزیکی و مجازی هشت شخصیت سرشناس مخالف جمهوری اسلامی ساکن خارج از کشور در «موسسه زنان، صلح، و امنیت» دانشگاه جورج تاون شهر واشینگتن برگزار شد.

پس از آن شش چهره شناخته شده مخالف جمهوری اسلامی، شامل شاهزاده رضا پهلوی، شیرین عبادی، حامد اسماعیلیون، مسیح علی‌نژاد، عبدالله مهتدی و نازنین بنیادی در ۱۹ اسفند، منشوری با عنوان «همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران» و با نام اختصاری «مهسا» منتشر کردند اما در فهرست امضاکنندگان این منشور نام گلشیفته فراهانی و علی کریمی که پیشتر به شکل ویدیویی در نشست دانشگاه جرج تاون حضور یافته بودند، وجود نداشت.

این بازیگر با اشاره به علی کریمی، فوتبالیست سابق تیم ملی ایران، تصریح کرد آن‌ها نخستین کسانی بودند که از ائتلاف اپوزیسیون خارج شدند، زیرا «به این فکر کردیم که شاید این پل ضروری نباشد».

خانم فراهانی در تکمیل اظهاراتش گفته که به باور او، نمی‌توان جمهوری اسلامی را «با حضور خیابانی مردم و نافرمانی مدنی» سرنگون کرد.

در ماه‌های اخیر، حامد اسماعیلیون و نازنین بنیادی نیز اعلام کردند که از این ائتلاف خارج شده‌اند.

حساب کاربری حال‌وش در اینستاگرام، ویدئوهایی را از راهپیمایی اعتراضی نمازگزاران در زاهدان منتشر کرده که شعارهایی چون «تُرک و بلوچ و آذری عدالت و برابری»، «می‌جنگیم می‌میریم ایران رو پس می‌گیریم» و «ایرانی اتحاد انقلاب آزادی» سر می‌دهند.

خبرگزاری میزان از بازداشت فردی که یک آخوند را در خیابان رودکی تهران هدف «ضربات شیء نوک‌تیز» قرار داده بود، خبر داد.

دوشنبه هفته جاری و پس از انتشار این خبر، دستور بازداشت این جوان که گفته شد از داخل مترو، جابر رضایی امام جماعت سازمان بازنشستگی شهرداری را تحت نظر داشت و پس از خروج از مترو به او حمله کرد، صادر شده بود.

رسانه‌ها همان زمان از فرار ضارب خبر داده بودند. اما خبرگزاری میزان نوشته که او پنج‌شنبه شب بازداشت شده است.

به هویت ضارب و انگیزه او در این خبر هیچ اشاره‌ای نشده است.

حساب کاربری حال‌وش در اینستاگرام، تصاویری از دست‌نوشته‌های معترضان بلوچ در نماز جمعه و در سی‌و‌هفتمین جمعه اعتراضی این شهر منتشر کرده است.

گزارش کاربران شبکه‌های اجتماعی حاکی از سردادن شعار «زن زندگی آزادی» در کنسرت علیرضا قربانی در تهران، حین اجرای برنامه و پس از پایان آن است.

کاربری نوشته وقتی شرکت‌کنندگان در شب نخست این کنسرت، پس از ترانه «از خون جوانان وطن»، شروع به شعاردادن کردند، برگزارکنندگان، گروه کنسرت را «مجبور» به حذف این ترانه در روز دوم کردند.

در حالی که رسانه‌های نزدیک به جمهوری اسلامی در روزهای اخیر ادعای استفاده از «هوش مصنوعی» برای شناسایی زن‌های بدون حجاب اجباری را مطرح کرده‌اند، فرمانده ‌کل نیروی انتظامی می‌گوید ابراهیم رئیسی با افزایش «دوربین‌های نظارتی» موافقت کرده است.

احمدرضا رادان روز پنج‌شنبه، ۲۵ خرداد، با اشاره به این که «برخورد با کشف حجاب از طریق دوربین‌ها» در حال اجرا است و نیروی انتظامی از دولت درخواست کرده «سطح پوشش» دوربین‌های نظارتی بیشتر شود، گفته «رئیس جمهور نیز با این موضوع موافق بودند و امید است به زودی اعتباراتی برای این امر تخصیص یابد.»

آقای رادان هدف از این برنامه را «تأمین هر چه بیشتر امنیت در ابعاد مختلف» عنوان کرده، با این حال در پی اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» اشاره به دوربین‌های نظارتی همواره به معنای تلاش برای کنترل معترضان و مخالفان حجاب اجباری بوده است.