وکیل خانواده قره‌حسنلو: یک موکلم مشکوک به سرطان بدخیم پستان و دیگر بیماری ریوی است
وکیل فرزانه و حمید قره‌حسنلو با اعلام اینکه هر دو موکل او بیمار هستند، تاکید کرد که آن‌ها وضعیت جسمی مناسبی ندارند.
محسن بیات روز چهارشنبه به سایت «دیده‌بان ایران» گفت که فرزانه قره‌حسنلو پیش از بازداشت نیز مشکوک به سرطان پستان بود، اما از زمان دستگیری تا چند روز پیش از دسترسی او به درمان جلوگیری شده بود.
به گفته این وکیل دادگستری، چند روز پیش که او را به بیمارستان بردند پزشکان تشخیص دادند که «مشکوک به سرطان بدخیم پستان» است، اما همچنان از اعزام این زندانی به پزشک متخصص و انجام رسیدگی به صورت اصولی، خودداری می‌شود.
آقای بیات در رابطه با وضعیت حمید قره‌حسنلو نیز توضیح داد: «آقای دکتر که پیش از دستگیری بیماری داشتند و در طول دستگیری و بازداشت‌شان هم دچار بیماری‌های متفاوتی از جمله بیماری ریوی شدند».
او با تاکید بر اینکه «بر اساس محتویات پرونده، اتهامات بی‌اساس است و اتهام محاربه به هیچ وجه به موکلانش ارتباطی ندارد» در رابطه با احتمال آزادی آن‌ها به دلیل بیماری گفت: «باید ببینیم دیوان عالی چه تصمیمی خواهد گرفت».
حمید قره‌حسنلو، رادیولوژیست، و همسرش فرزانه ۱۲ آبان پارسال پس از شرکت در مراسم چهلم حدیث نجفی، معترض نوجوان کشته شده در کرج، به‌دنبال هجوم نیروهای امنیتی به خانه خود بازداشت شدند.
بر اساس حکم بدوی دادگاه انقلاب، آقای قره‌حسنلو به اتهام «مشارکت» در کشته شدن روح‌الله عجمیان، به اعدام، و فرزانه، همسرش، به ۲۵ سال حبس و زندان در شهری دوردست محکوم شدند.
صدور حکم اعدام برای برخی متهمان این پرونده از جمله حمید قره‌حسنلو با واکنش گسترده بین‌المللی همراه بود تا جایی که روز ۱۳ دی پارسال، امیر هاشمی، مدیر روابط عمومی دیوان عالی کشور، در پیامی توئیتری از تصمیم‌گیری این دیوان در مورد فرجام‌خواهی ۱۶ متهم پرونده کشته شدن عجمیان در کمال‌شهر کرج خبر داد.
در نهایت روز ۲۸ فروردین امسال خبر صدور احکام تازه‌ای برای بازداشت‌شدگان پرونده کشته شدن روح‌الله عجمیان، از جمله زوج قره‌حسنلو، منتشر شد.
بر اساس این خبر، حمید قره‌حسنلو به «۱۵ سال حبس در تبعید در یزد» و فرزانه قره‌حسنلو به «پنج سال حبس در تبعید در مشهد» محکوم شده‌اند.
انتقال پدر نوید افکاری به زندانی در قزوین
برادر نوید افکاری، کشتی‌گیر اعدام شده، از انتقال پدرش به زندان خبر داد.
سعید افکاری در توئیتی نوشت که پدرش، حسین افکاری، روز چهارشنبه ۱۳ اردیبهشت به زندان چوبیندر قزوین منتقل شده است.
آقای افکاری روز ۱۲ اردیبهشت بازداشت شده بود.
فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری از جان‌باختگان اعتراضات اخیر، نوشته بود که حسین افکاری را به «جرم» حضور در آرامگاه برادرش بازداشت کردند.
نوید افکاری کشتی‌گیر پیشین ایران در پرونده‌ای پر از ابهامات شهریورماه سال ۹۹ اعدام شد.
روایت حسین سناپور از حضور گسترده آمران به معروف در خیابان‌های تهران
حسین سناپور، نویسندهٔ سرشناس، امروز در کانال تلگرامی‌اش دربارهٔ مشاهداتش از محدودهٔ خیابان انقلاب تهران نوشت که «زنان محجبه با چادرهای مشکی برای تسخیر این خیابان‌ها آمده بودند».
آقای سناپور مشاهدات خود از خیابان‌های محدودهٔ میدان انقلاب را این‌گونه شرح داده است: «تعداد زیادی از زنان چادری می‌رفتند و می‌آمدند، سه تایی و چهار تایی، از خیلی جوان تا مسن؛ از میدان ولی‌عصر تا چهارراه ولی‌عصر و تا انقلاب. شاید بالاتر و پایین‌تر هم بودند. مردان امنیتی و بسیجی هم بودند، همان‌طور پراکنده و همه جا. ایستاده بودند، راه نمی‌رفتند. یکی دو جا ونِ انتقال هم بود و موتور و ماشین‌هاشان. دختران روسری برداشته هم مثل این چند ماه بودند و رد می‌شدند. زیاد هم بودند.»
این نویسنده در ادامه نوشته است «هیچ جا درگیری ندیدم. یک جا فقط دیدم که بسیجیان در حال گفتوگو یا تذکر لسانی بودند. ظاهراً زنان محجبه با چادرهای مشکی برای تسخیر این خیابان‌ها آمده بودند، نه درگیری با مانند آن. از دوستان شنیدم چند روزی هست که این وضعیت برقرار است».
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی، در پیامی که از زندان اوین منتشر کرده، جمهوری اسلامی را به دست داشتن در مسمومیت‌های دانش‌آموزان دختر در ایران متهم کرد.
خانم محمدی در این پیام که به مناسبت دریافت جایزه یونسکو برای آزادی مطبوعات نوشته شده، آورده است: «حکومت به دنبال تدارک و پشتیبانی از سیاستی است که با ایجاد رعب و وحشت، مانع رفتن دختران به مدرسه گردد.»
او افزوده که «حکومت جمهوری اسلامی چون طالبان افغانستان به دنبال محرومیت دختران از حق تحصیل است. با این تفاوت که طالبان از بلندگوهای وزارتخانه‌ها اعلام می‌کند اما جمهوری اسلامی با سیاستی فریب‌کارانه این هدف را دنبال می‌کند.»
فراخوان شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان برای تجمع سراسری در ۱۹ اردیبهشت
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با صدور بیانیه‌ای، معلمان سراسر کشور را دعوت کرد تا روز سه‌شنبه، ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ از ساعت ۱۰ تا ۱۲، تجمعاتی اعتراضی برگزار کنند.
در این بیانیه آمده که این تجمعات در اعتراض به «بی‌توجهی آشکار به جایگاه علم و معلمان ،حذف عملی اصل ۳۰ قانون اساسی، تشدید القائات ایدئولوژیک در کتاب‌های درسی، عدم اجرای درست قانون رتبه‌بندی و تبدیل آن از یک عامل تشویق معلمان به ابزاری برای مطیع کردن آنان، انتظار بیش از یک دهه برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان، عدم اجرای همین قانون نیم‌بند رتبه‌بندی برای بازنشستگان سال‌های ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱، وایجاد ناامنی روانی و تهدید سلامت جسمی دانش‌آموزان به ویژه دختران دانش‌آموز» برگزار خواهد شد.
بر اساس این بیانیه، این تجمعات در تهران، تهران: مقابل مجلس شورای اسلامی، در مراکز استان، مقابل ادارات کل آموزش و پرورش و در شهرستان‌ها، مقابل ادارات آموزش و پرورش برگزار می‌شود.
در این بیانیه همچنین تأکید شده که «بدون بازنگری انتقادی و عمیق در مبانی فکری‌وسیاسی ایدئولوژی حاکم، شیوه‌های حکمرانی و اداره مدارس، رهاسازی مدرسه و نظام آموزشی از سیطره ایدئولوژی تمامیت خواه حاکم، پذیرش تفاوت‌های فردی، فرهنگی و اجتماعی دانش‌آموزان، برطرف نمودن تمرکزگرایی شدید موجود در نظام آموزشی که همراه با ایدئولوژی تمامیت‌خواه و اقتدارگرا، فضای مدرسه را با خفقان، رخوت و بی‌انگیزگی و تهی شدن از انرژی‌های عاطفی و فرهنگی پر کرده»، آموزش در ایران راه به جایی نخواهد برد.
شورای هماهنگی تأکید کرده که هدف نظام آموزشی فعلی، «نه تربیت شهروند که تربیت سربازانی همسو با القائات تنگ‌نظرانه ایدئولوژی تمامیت خواهان» است.
غزاله شارمهد باردیگر خواستار اقدام جدی‌تر آلمان برای آزادی پدرش شد
غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، زندانی سیاسی دوتابعیتی که در ایران که دادگاه تجدیدنظر نیز حکم اعدام وی را تأیید کرده، می‌گوید دولت آلمان، «هنوز هیچ واکنش جدی که تهران را از اعدام پدرم منع یا منصرف کند»، از خود نشان نداده است.
خانم شارمهد روز سه‌شنبه، ۱۲ اردیبهشت در گفتوگو با رادیو دویچلند فونک، خواستار تشدید فشارها بر جمهوری اسلامی شد و افزود در غیر این صورت، «به ایران این پیام را می‌دهید که ما خط قرمزی نداریم».
او در این گفتوگو با بیان اینکه آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان بیشتر از وزیر خارجه پیشین برای آزادی پدرش تلاش به خرج داده، افزود: «متاسفانه، این کافی نیست. متأسفانه، کلمات کافی نیستند.»
جمشید شارمهد، فعال سیاسی و مجری رادیویی، متولد سال ۱۳۳۴، تبعه ایران و دارای تابعیت مضاعف آلمان است. او مرداد سال ۱۳۹۹ در جریان سفری به امارات متحده عربی، توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی در دوبی ربوده و به ایران منتقل شد.