کیومرث پوراحمد: با اين همه داغى كه بر دل داريم، ديگر چه جشنواره‌اى!
کیومرث پوراحمد، کارگردان سرشناس سینما، ساعاتی پس از اعلام فهرست فیلم‌های جشنواره حکومتی فیلم فجر که فیلمی به‌کارگردانی او هم در آن قرار داشت، اعلام کرد: «در این چند ساله جشنواره هيچ ارزش و اهمیتی برای من نداشته، به‌خصوص در این سال خونبار و دردناک.»
آقای پوراحمد همچنین یادآوری کرده که «مالک فیلم تهیه‌کننده است و مثل همه جاى دنيا فقط او مى‌تواند درخواست حضور یا عدم حضور در جشنواره را داشته باشد».
نويسنده و كارگردان فیلم سینمایی «پرونده باز است»، در پایان پیامش تأکید کرده: «با اين همه داغى كه بر دل داريم، ديگر چه جشنى! چه جشنواره‌اى!؟»
اشاره آقای پوراحمد به سرکوب خونین و خشونت‌بار اعتراضات «زن زندگی آزادی» در بیش از چهار ماه گذشته است که ازجمله باعث شد بسیاری از هنرمندان در عرصه‌های گوناگون جشنواره‌های حکومتی فجر را تحریم و از شرکت در آن امتناع کنند.
مشارکت گلشیفته فراهانی و زر امیرابراهیمی در ویژه‌نامه مجله «ال» برای حمایت از زنان ایران
مجله فرانسوی «اِل» (Elle) قصد دارد ویژه‌نامه‌ای را برای حمایت از زنان معترض ایرانی کار کند با عنوان «صدایشان باشید».
بنا به اعلام این مجله، گلشیفته فراهانی و زر امیرابراهیمی، دو بازیگر سرشناس ایرانی خارج از کشور، برای حمایت از هم‌وطنان خود پذیرفته‌اند که در این ویژه‌نامه شرکت کنند که «هدف آن فراخوان برای حمایت از این زنان و مردان شجاعی است که هنوز جرئت دارند از این رژیم ظالمانه سرپیچی کنند».
گلشیفته فراهانی و زر امیر ابراهیمی از نیلوفر شاکری، معترض ۲۹ ساله که در جریان سرکوب اعتراضات در کرج دستگیر شد، حمایت می‌کنند.
کشتی‌گیر پناهنده: اگر طرفدار حق باشی، باید قید تیم ملی را بزنی
محمد نامجو مطلق، کشتی‌گیر صاحب‌نام ایرانی، در گفت‌گویی اختصاصی با رادیو فردا، ضمن اعلام درخواست پناهندگی از آلمان، اعلام کرد در تمرینات تیم مایتنس حضور یافته است.
او سال ۲۰۱۵ همراه با تیم ملی جوانان ایران در رقابت‌های جهانی به میزبانی برزیل، روی سکوی نخست تیمی ایستاد.
این آزادکار گیلانی طی هشت سال گذشته از جوانان آسیا به میزبانی میانمار تاکنون در رده‌های مختلف سنی دوبنده تیم ملی ایران را پوشیده و در اردوهای تیم ملی حضور داشته است.
نامجو مطلق که در لیگ برتر امسال هم کشتی گرفت، از جمله ورزشکارانی است که در جریان اعتراضات سراسری با استوری و پست‌های معترضانه در اینستاگرام، با مردمی که خواهان پایان بخشیدن به نظام جمهوری اسلامی هستند، همراهی کرد.
حساب کاربری انقلاب زنانه، ویدئوهای تازه‌ای از اعتراضات در منطقه پونک تهران منتشر کرده که مربوط به یکشنبه، دوم بهمن است و شعارها علیه جمهوری اسلامی و رهبر آن از خانه‌ها و خیابان به وضوح شنیده می‌شود.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه از «خونریزی معده» داود رضوی، عضو هیئت مدیره این سندیکا در زندان تهران بزرگ خبر داد.
در بیانیه این سندیکا آمده که آقای رضوی که ۵ مهرماه بازداشت شده، پس از مدت‌ها انفرادی و بازجویی‌های طولانی در شرایط بد زندان اوین، «۸ کیلو» وزن کم کرده است.
این بیانیه نوشته با این که رضوی به زندان تهران بزرگ منتقل شده، اما شرایط بد دوران بازجویی، وی را دچار مشکل جدی گوارشی کرده و او باید برای مراقبت‌های درمانی، به خارج از زندان منتقل شود.
عرفان نجف‌آبادی، برادر اشراق نجف‌آبادی، کوهنورد زندانی، در توییتی از «حال نامساعد» برادرش پس از انتقال به بازداشتگاه «پلاک ۱۰۰» که متعلق به وزارت اطلاعات است، خبر داد.
اشراق نجف‌آبادی، مربی دوچرخه‌سواری و کوهنوردی که همراه با شمار دیگری ورزشکاران و هنرمندان در شیراز بازداشت‌شده، در جریان اعتراضات اخیر این شهر، از سوی نهادهای امنیتی به «تلاش برای بمب‌گذاری» متهم شده است.
مجلس نمایندگان آمریکا قطعنامه حمایت از اعتراضات در ایران را تصویب کرد
نمایندگان مجلس نمایندگان آمریکا روز چهارشنبه پنجم بهمن قطعنامه مورد حمایت دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات در محکومیت سرکوب اعتراضات در ایران و حمایت از معترضان را به اتفاق آرا تصویب کرد.
این قطعنامه با ۴۲۰ رای موافق و مخالفت یک نماینده به تصویب رسید.
کلودیا تنی، عضو جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا از ایالت نیویورک و از تدوین‌کنندگان این قطعنامه در صحن این مجلس گفت: «در این قطعنامه نقض فاحش حقوق بشر توسط حکومت ایران در سرکوب معترضان را محکوم می‌کنیم، (معترضانی) که شجاعانه برای مطالبه حقوق خود در مقابل این حکومت تروریستی قیام کرده‌اند.»
او اضافه کرد:«ضروری است که ما در مجلس نمایندگان ایالات متحده، نهادی که یکی از بزرگترین نمادهای آزادی و دموکراسی در سراسر جهان است، یک صدا حمایت خود را از مردم شجاع ایران بیان کنیم.»
کلودیا تنی همچنین گفت: «از زمانی که مهسا امینی، ۲۲ ساله، در بازداشت گشت ارشاد در سپتامبر کشته شد، مردم ایران با حضور در خیابان‌ها خواستار اجرای عدالت شدند. اکنون پس از چهارماه و نیم (از آغاز اعتراضات) مردان، زنان و کودکان ایرانی همچنان به اعتراض خود، به رغم خطرات جانی، علیه این حکومت بی‌رحم ادامه می‌دهند.»
