شعاردهی دانشجویان معترض دانشگاه الزهرا علیه رهبر جمهوری اسلامی
همزمان با تداوم اعتراضات دانشجویی در هفته هفتم از اعتراضات سراسری در ایران، دانشجویان دانشگاه الزهرا تهران روز یکشنبه در تجمعی اعتراضی شعار «خامنه‌ای ضحاک، می‌کشیمت زیر خاک» سر دادند.
این دانشگاه ویژه زنان و دختران که تا پیش از انقلاب ۵۷، دانشگاه «فرح پهلوی» نام داشت در هفته‌های گذشته در موارد متعددی صحنه اعتراضات دانشجویان علیه جمهوری اسلامی بوده است، از جمله روز ۱۶ مهر زمانی‌که ابراهیم رئیسی برای سخنرانی در آن‌جا حضور پیدا کرد.
سازمان حقوق بشر ایران: دانشگاه‌ها و مراکز علمی جهان از مطالبات دانشجویان ایرانی حمایت کنند
مدیر سازمان حقوق بشر ایران از «دانشگاه‌ها و مراکز علمی سراسر جهان» خواست با حمایت از مطالبات دانشجویان ایرانی به «تجاوز گسترده مقامات جمهوری اسلامی به حریم دانشگاه‌ها» واکنش نشان دهند و آن را محکوم کنند.
این سازمان همچنین در گزارشی که روز یکشنبه هشتم آبان منتشر کرد، اعلام کرده که «طی روزهای اخیر با تداوم و گسترش اعتراضات سراسری مردم ایران، نیروهای سرکوب به‌طور سیستماتیک دانشگاه‌ها را هدف قرار داده‌اند» و بر اساس اسناد بسیار «علاوه بر یگان ویژه سرکوب، نیروهای لباس‌شخصی نیز که بعضا مسلح بوده‌اند، در پوشش‌هایی مانند بسیج دانشجویی به ضرب و جرح دانشجویان و حتی ربایش آنان از خوابگاه‌ها دست زده‌اند».
بنا بر گزارش سازمان حقوق بشر ایران، روز هفتم آبان بیش از ۵۰ دانشگاه و موسسه آموزش عالی در بیش از ۲۰ شهر ایران شاهد تظاهرات دانشجویان بوده است که به‌طور مسالمت‌آمیز خواسته‌های خود را با شعارهایشان مطرح می‌کردند، اما این اعتراض‌ها به ضرب‌وجرح و بازداشت بسیاری از آنان ختم شد.
در ادامه گزارش این سازمان به حمله نیروهای نظامی و لباس شخصی به حریم دانشگاه‌ها و خوابگاه‌های دانشجویی از جمله خوابگاه ۲۲ گولان سنندج اشاره شده است که دانشجویان آن هدف شلیک مستقیم گلوله‌های ساچمه‌ای و گاز اشک‌آور قرار گرفته و بازداشت شده‌اند.
بر اساس گزارش‌ها، اعتراضات دانشجویی در شمار قابل توجهی از دانشگاه‌ها در روز هشتم آبان ادامه داشته و بسیاری از این اعتراض‌ها با سرکوب خشونت‌آمیز نیروهای امنیتی روبرو شده است.
جمعی از زنان برجسته دنیا: جمهوری اسلامی فورا از کمیسیون زنان سازمان ملل اخراج شود
جمعی از زنان سرشناس عرصه هنر، سیاست، حقوق و تجارت با انتشار نامه‌ای سرگشاده، خواستار اخراج «فوری» جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون زنان سازمان ملل متحد شدند.
امضاکنندگان این نامه با اشاره به آغاز دوره چهار ساله ایران در کمیسیون زنان سازمان ملل متحد در اوایل سال جاری میلادی تاکید کردند که این نهاد برجسته بین‌المللی منحصرا به ترویج برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان اختصاص دارد و به دلیل «ستم سیستماتیک» و «دیرینه» جمهوری اسلامی علیه زنان ایرانی، حکومت کنونی ایران فاقد صلاحیت عضویت در این نهاد است.
هیلاری کلینتون، میشل اوباما و لورا بوش، سه بانوی اول آمریکا در دوران ریاست جمهوری همسران خود، ملاله یوسف‌زی، برنده جایزه صلح نوبل و اپرا وینفری، برنامه‌ساز و مجری تلویزیون، از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
امضاکنندگان این نامه همچنین سرکوب شدید معترضان مسالمت‌جو به‌دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی را محکوم کردند.
به گفته آن‌ها، اکنون لحظه‌ای حساس و سرنوشت‌ساز برای رهبران جامعه جهانی است تا به واسطه ابراز همبستگی با زنان و دختران ایرانی، حمایت آشکار و بی‌پرده خود از حقوق زنان را اعلام کنند.
این نامه به ابتکار سازمان غیردولتی «مشارکت جهانی صداهای حیاتی» تحت رهبری هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق آمریکا، پلتفرم «برای آزادی» و جمعی از زنان سرشنای ایرانی تهیه و در سایت این نهادها منتشر شده است.
محمد معتمدی: لبم به صحبت باز نمی‌شود، چه رسد به آواز خواندن
محمد معتمدی، خواننده موسیقی سنتی، در واکنش به خبر انتخاب خود به عنوان «خواننده سرود جام جهانی فوتبال» گفت: «از روزی که کشورم ناآرام شده، لبم به صحبت باز نمی‌شود، چه رسد به آواز خواندن».
او در یک پست اینستاگرامی ساخت قطعه‌ای جدید را رد کرده و افزوده است: تاکنون در هیچ نهاد و ارگانی نه رسمی بوده و نه قراردادی، اما حدس می‌زند قطعه‌ای که پیش از «ناآرامی‌ها» تولید کرده برای همراهی تیم ملی انتخاب شده است.
فرهاد ولنجان، مسئول کارگروه فرهنگ، هنر و رسانه برای جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، روز ششم آبان اعلام کرده بود که هنوز سرود نهایی انتخاب نشده است. فردای آن روز برخی از رسانه‌های داخلی به نقل از غلامحسین زمان‌آبادی، مشاور فرهنگی فدراسیون فوتبال ایران، اعلام کردند که محمد معتمدی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان خواننده سرود جام جهانی انتخاب شده است.
خبرنگار روزنامه بیلد آلمان گزارش داد که نیروهای تحت امر جمهوری اسلامی حوالی ساعت ۲ بامداد یکشنبه در برلین با چاقو، چماق و مشت و لگد به گروهی از مخالفان حکومت که در مقابل سفارت ایران تجمع کرده بودند حمله کردند و آن‌ها را هدف ضرب و جرح قرار دادند.
به گفته یکی از شاهدان عینی، دو نفر از این نیروها هنگام حمله از خودروی خود پیاده نشدند و با اسلحه تجمع‌کنندگان را تهدید کردند.
افزایش آتش زدن بنرهای خامنه‌ای و قاسم سلیمانی در شهرهای مختلف ایران
گزارش‌ها و تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی حاکی است که پایین کشیدن یا آتش زدن بنرهای علی خامنه‌ای و قاسم سلیمانی و شکستن و سوزاندن مجسمه‌های قاسم سلیمانی در شهرهای مختلف ایران افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش‌ها، بامداد یکشنبه هشتم آبان، معترضان در مراغه در آذربایجان شرقی، یک بنر خامنه‌ای و سلیمانی را آتش زدند. در جریان تظاهرات شامگاه شنبه در بندرعباس نیز یک بنر خمینی، خامنه‌ای و سلیمانی به آتش کشیده شد.
بجنورد نیز یکی دیگر از شهرهایی بود که در شبانه‌روز گذشته، معترضان یک بنر خامنه‌ای و سلیمانی را پاره کردند.
در دانشگاه آزاد کرمان نیز تصاویر بزرگ نصب‌شده از خامنه‌ای و سلیمانی روز شنبه به دست معترضان پاره شد.
همچنین سه روز پیش، دانشجویان دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران بنرهای علی خامنه‌ای و قاسم سلیمانی را آتش زدند و شعار دادند: «امسال سال خونه، سیدعلی سرنگونه». آتش زدن مجسمه‌های بزرگی از قاسم سلیمانی در شهرهای ایران نیز در روزهای اخیر گزارش شده است.
در اعتراضات پیشین ایران نیز تصاویر خامنه‌ای و سلیمانی پاره شده یا به آتش کشیده شده بود، اما در دور کنونی اعتراضات این اقدام معترضان گسترش بیشتری یافته است.
تیراندازی ماموران لباس شخصی در محوطه دانشگاه آزاد، واحد شمال
ویدئوهای رسیده از ایران نشان می‌دهد که به‌رغم سرکوب گسترده دانشجویان معترض و جو سنگین امنیتی در دانشگاه‌ها، تجمعات اعتراضی دانشجویان در روز یکشنبه هم ادامه یافت.
بر اساس یکی از این ویدئوها، نیروهای لباس‌شخصی و بسیجی با دانشجویان معترض در دانشگاه آزاد واحد تهران شمال درگیر شده و اقدام به تیراندازی کرده‌اند.
به گفته دانشجویان بیشتر این اشخاص نیروهای حکومتی هستند که تحت عنوان دانشجو به درون دانشگاه راه داده می‌شوند و مسلح هستند.
در پی انتشار خبر دفن مخفیانه پیکر رضا حقیقت‌نژاد، خواهر او دل‌نوشته‌ای در اینستاگرام منتشر کرد با عنوان «وطن» که در بخشی از آن چنین آمده است: «وطن، به معنای کامل درد ... وطنی که تو را با مرگ فقط قبول کرد. وطنی که از زنده‌بودن تو ترس داشت. وطنی که تو را از من گرفت. وطنی که آزادی بیان نداشت. وطنی که حتی بی‌جا‌ن‌بودن تو را هم به من نداد. وطنی که تو را تنها به خاک سپرد... به جای من فریاد بزن.»
